Als een kokette waterjuffer
gehesen in een wetsuit begeef ik me op de wateren in stadspark. Plat op de knieën aan de waterkant probeer ik mijn supboard te betreden gevolgd voor de peddel die ik nodig ben om me staande voort te bewegen. Er is voldoende support (lees: stuurlui aan wal) aanwezig om mij aan te moedigen en nog wat beelden te schetsen met de camera. Gelukkig kan ik mij redelijk soepel, maar nog enigszins onwennig, staande hijsen.
Luttele seconden beweeg als een koorddanser in het circus
en zijn al meer spieren van mijn allerkleinste teen tot aan mijn bilspieren volledig in overspanning geraakt, omdat er te weinig lucht in het board zit. Na enkele flinke peddelslagen meer ik snel aan en klauter op de kant. Een flinke hap lucht moet nog ingeblazen worden om te suppen. De tweede poging jump ik al veel relaxter op mijn plank en voor ik het weet sta ik fier overeind. Ja. Dit gevoel herken ik meteen. Het was zomer in Zuid-Frankrijk 3 jaar geleden. Ik ging voor het eerst suppen op een groot meer Ētang de Berre dichtbij Marseille!
De Pipi Langkous aanpak werkte helemaal: ‘ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan’.
En zo geschiedde. Nadat de balans gevonden is duw ik mijn heupen naar voren en til de peddel voor mij op om van links naar rechts een scheppende beweging in het water te maken. Balans en ‘core stability’ blijken de keywords in deze sport. Tijdens het suppen gebruik je namelijk bijna je hele lichaam maar vooral arm- en buikspieren en dus is het naast een ontspannende bezigheid een goede workout.
Dronken van geluk
Ik wordt overspoeld door een zoetige geparfumeerde lucht van de bloesem langs de waterkant, de waterspiegel is zo glad dat ik alleen de weerspiegeling van de luchten en het groen van de bladeren erin terug vindt, en mijn gehoorgang vangt geritsel op uit de bosschages en een luid gezang van een hele schare blijmoedige vogels. Na een nauwe geheel frisgroene passage valt plots mijn oog op een grote donkerbruine boomstam van ruim 3 meter hoog. Geheel ontmanteld van takken en fier overeind als een bijzondere markering, een totempaal. Verwonderd blijf ik kijken naar dit aanzicht tussen de gehele groene wandtapijt met vooral wit bloesemblad. De geuren van bloeiende bomen doen mij verder wegdromen.
De schaatsenrijders gaan mij in grote getale vooruit
en zo baan ik mij een weg door de sloten van stadspark. Een aalscholver en een eendenpaar vliegen enkele meters voor mij uit en een meerkoet besluit te gaan waterlopen met behulp van zijn snelle wiekslag. Steeds voorzichtig en goed turend naar materiaal wat mijn plank kan dwarsbomen vind ik de doorgang. Zo belandde ik namelijk op mijn gat, nadat de middenvin net niet en net wel – heel schokkerig – over een flinke boomstam heen kwam. Je begrijpt het al mijn evenwicht werd even uit balans gehaald en voor ik het wist landde ik pardoes op mijn gat met beide benen in de lucht op mijn board. Net nadat ik – gelukkig – uit het zicht verdween van het aanwezige publiek.
Geluidloos en soepel glijd ik door de waterstraten van het park
af en toe onder aanmoediging van een passant of een verwonderde aanblik van dierlijke bewoners zoals schapen, honden en zelfs schotse hooglanders. Na een hele winter lang surfen op het internet ga ik de komende tijd vele uren maken als surfer op het water! Een ultiem geluksmoment om een doel gerealiseerd te zien worden en daar zo intens van te genieten. Maak vooral tijd om leuke dingen te doen lieve mensen en voel je ook:
Dronken van geluk …
Tot kijk in het park & fijne Pinksterdagen gewenst!
Geniet van al het moois om je heen 😊
Gerda Uiterwaal
Ook nu weer een mooi verhaal!!
Hartelijk dank voor je waardevolle reactie als trouwe lezer, Leo!